Samara

Donderdag 10 augustus. 

Vanochtend scheen de zon volop, na het ontbijt zijn we gelijk gaan rijden. Onze accommodatie zit dichtbij het strand, maar vinden we niet erg mooi. Veel hout wat aangespoeld is ligt er, en het zand is erg grof met steentjes. Hoezo verwend!
Eerst drinken kopen, geld pinnen en benzine tanken. Aangezien je nooit weet waar je beland is het verstandig om regelmatig te tanken. De benzine pompen zijn hier schaars en hier moet 1 in de buurt zijn. Na een rondje gereden te hebben maar even aan een taxichauffeur gevraagd, 4 kilometer rechtdoor. Dat gaat goed komen, benzinepomp gevonden.
Met een volle tank rijden we richting playa quiones , dat is maar 7 kilometer verder dan. waar wij zitten. We vinden het een mooi strand maar er stonden waarschuwings borden van sterke onderstromingen. Er waren ook heel weinig mensen op het strand. Te gevaarlijk dus. Op naar het volgende strand playa pelada, daar waren ondanks dezelfde waarschuwingen mensen aan het zwemmen en board surfen. De golven waren behoorlijk hoog, dus de surfers konden mooie golven pakken. Mooi om naar te kijken. Na ruim twee uur houden we het voor gezien, de zon doet zo zijn best en ondanks factor 50 beginnen we de kracht van de zon te voelen. Wat zijn we verstandig!
We pakken de landkaart erbij en besluiten een stukje land inwaarts te gaan rijden. Op de kaart zie je duidelijk wat voor weg je gaat rijden. Dikke rode lijn, is asfalt. Grijze lijn is dirt road ( stenen, gaten en kuilen) en dunne rode streepjes is nog slechter als dirt road ( zandpad met gaten en die in een modderpoel verandert na een flinke bui). We nemen de weg met de dunne rode streepjes, en zien wel waar we uitkomen. We komen uit bij een rivier!! 
Omdat we dat nog niet hebben gedaan gaat Kor op verkenning, schoenen uit en kijken of het kan. Het kan niet, het laatste stuk is te diep, maar keren in de rivier kan wel, dus dat doen we dan ook maar. Niet veel later opnieuw een rivier, een man op scooter haalt ons in en we kijken waar hij langs gaat en we volgen hetzelfde pad. Deze kunnen we ook afvinken van onze lijst, wil niet zeggen dat we het niet meer doen, het was echt leuk.
Verderop ook nog een familie apen in de bomen gezien, deze waren lekker aan het luieren in de boomtakken. Als we bijna bij huis zijn staan er ineens 3 pionnen op de weg. Er komt een man aangelopen en begint in het spaans te praten. Onze spaans is zeer beperkt en vragen of hij ook engels kan, no was het antwoord. Vervolgens begon hij weer in het spaans te praten met allerlei handgebaren erbij waar we langs moesten. Nou we begrepen er niks van, maar dat we niet verder konden, dat was duidelijk. Als we thuis komen, begint het gelijk te regenen en te onweren. De flitsen zijn zo dichtbij, bijke vind het maar niks. Alle elektra is buiten aan elkaar geknupt, in combinatie met regen en onweer. We wilden bij het strand gaan eten, maar omdat het blijft  onweren besluiten we zelf maar wat te maken. Na het eten worden we nog verrast door een wasbeertje die kwam kijken of er nog wat eten op de compost hoop was gegooid.
Zo snel als die er was, zi snel was die ook weer verdwenen. Wij gaan ook naar onze kamer, schrijven en kijken waar we morgen naar toe gaan.