Cunca Wulang waterval

Vrijdag 10 augustus 

Als we opstaan is het een beetje bewolkt en niet echt strand weer. Wel is het nog steeds aangenaam warm. Tijdens het ontbijt besluiten we een scooter te gaan huren, we vinden dan vast wel iets leuks om te zien. Er zijn hier verschillende watervallen in de buurt daar willen wij er best even een van bekijken want dat vinden wij altijd erg leuk. Nu alleen nog een scooter regelen, Kor gaat even vragen bij de receptie en komt vijf minuten later terug " geregeld " zegt hij. Nog geen vijf minuten later werd de scooter al bij de receptie afgeleverd . Het was een oude Honda met nogal wat schade maar hij deed het nog prima. Bijke had inmiddels een leuke bestemming gevonden in de Lonley planet . Nadat wij alle spullen bij elkaar hadden gezocht gaan we op stap. Het is wel even wennen want ze rijden hier aan de linkerkant van de weg, maar dat is gewoon een kwestie van goed opletten en rustig aan, niet zo moeilijk voor ons want wij hebben immers vakantie . We rijden door een bergachtig landschap met veel groen , palmbomen , banaanbomen , rijstvelden en andere soorten groen . Na een uur rijden komen we bij de afslag die ons bij een waterval moet brengen. Hier wordt de weg echt heel erg om op te rijden , grote gaten , losse stenen , stijl omhoog en naar beneden geen pretje. We hopen dan maar dat de waterval dan heel erg mooi is . Na ongeveer vijf kilometer komen wij bij een loket waar wij een kaartje moesten kopen om het gebied in te mogen. Vanaf hier was het nog twee kilometer met de scooter en dan nog een kleine twintig minuten lopen naar de waterval . De weg er naartoe was nog slechter dan die we al gehad hadden. Ook het wandel pad was slecht, het eerste stuk was goed maar halverwege moesten we ons echt door de jungle worstelen. De zon was inmiddels weer gaan schijnen waardoor het lekker warm werd . Vlak voordat we bij de waterval waren moesten we nog over een wiebelende hangende brug , die over rivier hing. De waterval was supermooi en je kon er prima  zwemmen, het water was niet te koud dus Bijke kon er ook gewoon in. Ook was er de gelegenheid om van grote hoogte in het water te springen een van zeven meter en een van zeventien meter. Vandaar kon je naar de waterval zwemmen en er onder gaan staan. Dit was leuk om te doen en mooi om te voelen hoe het water met zoveel kracht naar beneden klettert . Toen we flauw waren van het zwemmen zijn we weer richting scooter gegaan , door de hitte waren we weer helemaal nat maar nu door het zweet. Met de scooter terug naar de hoofdweg was makkelijker als we gedacht hadden, omhoog gaat blijkbaar beter als naar beneden. Terug naar Labuanbajo liggen er ineens langs de weg allemaal kleden met iets erop langs de weg. Het ruikt erg naar droge metworst, kon ook dat we daar zin in hadden!! Kor is nieuwsgierig en stopt. Als we vragen wat het is krijgen we een antwoord waar we niets mee kunnen, we kunnen het niet eens uitspreken. Door er aan te voelen en te ruiken komen we erachter dat het kruidnagel is. Ook ligt er koffie, rijst, en Chili te drogen. We nemen afscheid van de vriendelijke mensen en gaan naar Labuan Bajo. Na een tijdje begint de scooter een beetje met de achterkant te glijden, Kor zegt ik denk dat we een lekke band hebben. En ja hoor lekke band, gelukkig is er niet ver van ons een fietsenmaker . Gewoon langs de weg in een oud vervallen hutje. Het duurt niet lang en de band is weer klaar, en we gaan weer verder maar na een paar kilometer is het weer raak , weer is dezelfde band lek . Wederom is een fietsen maker niet ver weg. De band is dan ook weer snel geplakt, nu maar hopen dat hij het volhoud tot het hotel. Helaas als we Labuanbajo binnen rijden is de band alweer plat. Kor begint te vloeken en te tieren en briest kunnen ze dan echt helemaal niets hier . Rustig doorrijden zegt Bijke we zijn er bijna. Gelukkig het verhickle haalt het tot het hotel. Als wij de sleutel inleveren bij de balie moeten wij wachten op de verhuurder van de scooter . Zodat hij naar de scooter kan kijken , maar dat gaat nog even duren want hij is nu in de moskee . Nou daar ga ik niet op wachten zegt Kor, wij gaan naar de haven om te eten . Wij horen dan later wel wat de verhuurder er van vind. In de haven eten wij een heerlijk groot bord met krokant gebakken garnalen en gaan vervolgens terug om te gaan slapen. Of zoals ze hier in Indonesië zeggen salamati dur!