Dinsdag 30 july 2019

Na een heerlijke nachtrust zijn we om 9 uur weer wakker. We gaan inchecken en ontbijten. Het hotel is prima en de tuinen zien er goed verzorgd uit , het is een leuk opgezet complex met leuke hutjes. Na ons lekkere ontbijt gaan we op pad met onze auto richting bodongo forest . Maps me geeft aan dat we hier 3.15 uur over gaan doen de afstand is 127 km. Er is ook een kortere roete maar die word ons afgeraden , door de hevige regenval van de laatste paar dagen is deze weg onbegaanbaar . Dit vinden we wel jammer want deze weg was maar 25 km. We vertrekken met prachtig weer. Kort stukje op een verharde weg, gaan we over op een onverharde weg met wederom kuilen, gleuven, keien. De zon is al gauw verdwenen en donkere verschijnen. Kort daarna begint het te regenen en onweren. Dit stond niet in de planning bij ons, de weg wordt al gauw glibberig. Er ontstaan riviertjes in de gleuven, de auto ziet er niet meer uit.

Ondanks al deze omstandigheden rijdt Kor als een ervaren Oegandese chauffeur. Hij heeft bijna zijn rijbewijs hier behaalt, is al geslaagd voor stadsverkeer, in het donker rijden en nu ook bij slecht weer. We rijden door een heuvelachtig gebied wat over gaat in bossen. In het bos gaan we even stoppen om de benen te strekken. We zien al gauw wat apen en een soort toekan vogel.

Wat voor apen het waren konden we niet goed zien omdat deze hoog in de bomen zaten. Overal lopen mensen langs de weg, met grote manden, zakken bananen of met cherrycans met water, bundels takken op hun hoofd. Regelmatig passeren we kleine dorpjes met hutjes van klei en riet. De hutjes zijn klein, ongeveer 2 x 2 meter. Erg klein voor een groot gezin, we vragen ons dan ook af hoe doen ze dat? We zijn ook verbaasd als we langs een school rijden, hoeveel kinderen daar zijn, waar komen ze allemaal vandaan, het zijn er wel 300 !! Goed we gaan verder, en opeens ziet Bijke bavianen langs de weg. Kor stopt meteen en pakt zijn filmcamera, hij wil er zo dicht mogelijk bij komen maar wordt door mij tegengehouden, zoom maar in zeg ik dan.

Na wat foto,s en film gaan we verder en komen een meneer tegen van het UWA ( ranger van de parken) . We praten even met deze man. Hij vertelt ons dat hij patrouille loopt voor stropers. Hij vertelt ons dat er over 15 km een ingang is van een park, niet het park wat wij wilden gaan bezoeken. We hadden al besloten daar niet meer heen te gaan, omdat het al 15.00 was en nog 70 km moesten rijden. Dit was een goed alternatief. We hebben wel de entree gevonden maar mochten er niet in, omdat er geen weg was.

We zagen wel een kudde antilopen grazen. Auto rechtsomkeert en terug naar de accommodatie. Op de terugweg zagen we nog een kolonie van gele vogels ( maskerwever). De nestjes waren bolletjes, gemaakt van palmstroken. De vrouwtjes maken het nestje af met zacht gras en veertjes. De nestjes zien er uit als lampionnetjes die aan de boom hangen, zag er erg leuk uit. Ook zijn we nog veel bavianen onderweg tegen gekomen. Om 18.00 zijn we terug, mooi voor het donker, dat hebben we eerst wel even gehad.

We rusten even uit en frissen ons op en gaan wat eten bij travellers inn. Dit was het enige restaurant wat vermeld stond in de lonely planet. Gelukkig is dit restaurant om de hoek. Veel keuze is er niet, we nemen kip met patat. Al gauw komen we aan de praat met een local, Martin. We kletsen en drinken wat en gaan tegen 21.00 terug. Nog even verslag schrijven en dan naar bed, morgen een nieuwe dag.