Maandag 12 Augustus 2019

Als wij om 10 uur in de ontbijtzaal aankomen zijn alle andere gasten al vertrokken. Na het ontbijt pakken wij onze spullen in en brengen het naar de auto. Nu alleen nog even afrekenen en we kunnen vertrekken. Wilfred de eigenaar is vol begrip en snapt ook dat we willen vertrekken . Een vriend van hem werkt in Kabele in het ziekenhuis als dokter en probeert hem via telefoon te spreken , jammer genoeg heeft hij een vrije dag. Maar zegt Wilfred als je er bent ga je naar de receptie en vraag je om expres service , je betaald dan 20.000 shillingen maar je word direct geholpen en zit dan niet de hele dag in het ziekenhuis. Goed eerst maar kijken hoe we bij het ziekenhuis komen . Dit moet niet al te moeilijk zijn want volgens maps me is het maar 18 km . We gaan er 1 uur en 30 minuten over doen zegt de navigatie . Het lijkt ons sterk en gaan vol goede moed richting Kabale . Eerst zijn de wegen nog goed maar al snel veranderd dat. Als maps me ons op gegeven moment links af stuurt veranderd de weg ineens in een brommer pad. We kunnen niet verder en maken rechts om keer, we proberen een andere weg maar deze loopt helaas dood. Dan maar even vragen zegt Kor en hij spreekt een man aan die langs de weg loopt. We moesten weer terug en dan waar we links waren gegaan rechts aanhouden. We volgen de aanwijzingen van deze man en staan niet veel later voor de ingang van het ziekenhuis . Bij de receptie betalen we 20.000,-shillingen voor expres service en worden direct meegenomen . Standaard procedures worden op Bijke toegepast meten ,wegen , bloeddruk meten , temperaturen , en hartslag meten . Ook werd de lengte en omtrek van de bovenarm genomen om te kijken of ze niet ondervoed was. Toen dit allemaal goed bevonden werd ging de dame weg en moesten we wachten tot de dokter kwam. Het duurde even voor de arts arriveerde en we kijken eens goed rond in de behandelkamer. Het is er verre van hygiënisch, vieze gordijnen ,stof overal en op de behandeltafel ligt een vies (wit) laken. Als de arts eindelijk verschijnt komt hij na onderzoek tot de conclusie dat we een urine monster moeten laten onderzoeken . Als twintig minuten later de uitslag er is blijkt het blaasontsteking . Gelukkig kunnen we voor 30.000 shillingen antibiotica en pijnstillers meenemen. Om 15.30 uur kunnen we beginnen aan onze reis naar lake Mbara N.P.de navigatie zegt dat we hier 4 uur over gingen doen het was ook maar 200 km. De wegen waren eerst redelijk en daarna uitstekend. Het ging mooi snel en we dachten voor de geplande aankomsttijden te kunnen arriveren. In Kibale hadden we eerst nog even wat extra geld gehaald en in een echte supermarkt boodschappen gedaan. Als we om kwart over zeven aankomen bij de poort van het Lake Mbara N.P. is het nog maar 13 km naar Leopard rest camp onze nieuwe verblijfplaats. Nadat we de entree voor het park betaald hebben, rijden we vol goede moed naar onze eind bestemming . De Ranger zei tegen ons dat we de weg moesten volgen en steeds links aan moesten houden dan kwamen we er over 15 min aan. Eigenwijs als we zijn volgen we de navigatie en missen de tweede afslag naar links. Hierdoor maken we een grote bocht door het inmiddels aarde donkere park. We raken een beetje in paniek en weten inmiddels niet meer waar we zijn. Avontuur in onze vakantie vinden we geweldig , maar op deze manier hoeft het voor ons niet. Uiteindelijk komen we weer bij de poort uit waar we zijn binnen gekomen. De twee Rangers die er wacht lopen begroeten ons luid lachend en roepen HE YOU ARE BACK” . Na even met hun gepraat te hebben proberen we het nogmaals . Als we wegrijden komt een van de Rangers naast de auto rennen en Kor stopt. Weet je zeker dat je genoeg brandstof bij je hebt vraagt hij en begint luid te lachen. Toch wel knap dat je in het op een na kleinste N.P.kunt verdwalen hij schud zijn hoofd en loopt lachend weg. Nu rijden we wel in eenmaal goed naar de andere poort gelukkig. Kor zet de auto stil voor de poort en laat zijn toegangsbewijs zien, als dit goed bevonden word kunnen we  doorrijden . Helaas de auto start niet meer , wat we ook proberen samen met de Rangers, er zit geen leven meer in . We balen als een stekker dit is al de tweede maal dat deze auto ons in de steek laat. Gelukkig weet een van de Rangers een goede monteur en hij belt hem gelijk. Ook is hij bereid om ons te begeleiden naar Leopard rest camp. Het is maar 2 km lopen en het gaat voorspoedig. Als we aankomen moeten wij maar hopen dat er plaats voor ons is, volgens Katja de Manager die we tegen kwamen in Bwindi is het er door de weeks niet zo druk. Helaas zegt de Manager we zitten volledig vol en hebben geen slaapplaats meer voor jullie. En nu dan zegt Kor onze auto staat bij de ingang van het park en we kunnen niet verder . De manager komt met een oplossing, ze zetten een extra tent voor ons op en daar kunnen we dan slapen. Gelukkig denken we, het komt goed we hebben een bed voor deze nacht. Helaas is de keuken al gesloten. We hebben nog een beker yoghurt en een zak pinda’s dat word ons avond eten voor vanavond. Als we om half twaalf eindelijk kunnen gaan slapen hebben we weer een enerverende Afrikaanse ervaring achter de rug.