Woensdag 14 augustus 2019

17 augustus 2019 - Lake Mburo National Park, Oeganda

Het was weer vroeg vanochtend , om een uur of zeven was Kor alweer wakker. Er heeft vannacht weer een groot stuk wild voor onze tent lopen grazen een eland of zo. Toen hij wat verder weg was schenen we met onze zaklantaarn en konden alleen zijn contouren waarnemen en een paar glimmende oogjes. Hij had duidelijke sporen nagelaten op het gras. Na ons ontbijt gaan we eerst even met de auto boodschappen doen cola en wat fruit. Twee liter Coca-Cola voor €1,25 en een kilo bananen voor €0,50 we weten ook wel dat we teveel betaald hebben voor de bananen ,maar goed hebben zij ook wat extra. Als Kor wil betalen, geeft ze haar kind aan Kor, is te zwaar en anders kan ik geen wisselgeld pakken zegt ze. Kor pakt het manneke aan, maar verneemt al gauw dat dit kleine manneke een natte broek heeft, haha. Als ze terug komt zegt ze: neem hem maar, je mag hem hebben. Nou zegt hij ik heb mijn kinderen groot dat hoeft voor mij niet meer en geeft het kereltje na een tijdje weer terug aan de vrouw. We besluiten naar de andere kant te rijden van Lake Mbara . We hopen daar een leuk en rustig plaatsje te vinden om even te ontspannen bij het meer. Als we rechts af moeten slaan om bij het meer te komen is de weg gelijk niet meer verhard en hij verkeert in een slechte toestand. Het is gelukkig maar een kilometer of 15 rijden door een mooi heuvelachtig landschap . Weilanden afgewisseld met bananenplantages en stukken bos dan weer een dorpje enz. Als we eindelijk bij het meer aankomen is er ook een klein dorpje . We kunnen niet verder anders rijden we het water in, als de auto stil staat komen er allemaal mensen om ons staan. Kor stapt uit om even zijn benen te strekken, ook Bijke komt even uit de auto. Er komen meer en meer mensen om ons heen staan en ze kijken naar ons alsof we van mars komen. Ik voel me hier niet prettig bij zegt Bijke , laten we terug rijden. Kor heeft het ook wel gezien en maakt rechts om keert. Als we bijna het dorp uit zijn staat er een auto midden op de weg en ernaast liggen twee mannen op de grond. Er staan mannen met stokken omheen die af en toe aan klap uitdelen, we rijden maar snel door want zulke taferelen hoeven wij niet te zien. Wanneer we terug zijn besluiten we om s, middags het N.P. in te gaan . We hopen een leeuw of luipaard te zien en besluiten net zo lang door te rijden tot we een of alle twee gevonden hebben. Helaas helaas jammergenoeg vinden we geen van beide. Wel vinden we de gebruikelijke dieren zoals de waterbokken, antilopen, bavianen ,impala’s,wratten zwijn,zebra’s ,giraffes en vele soorten vogels. We komen ook langs twee grote poelen met water waarin nijlpaarden liggen. Mooi om te zien hoe verschillende dieren daar komen drinken. We zien op de kaart van het park dat er ook een uitkijk punt is waar je grote delen van het park kunt overzien. We besluiten er maar even te gaan kijken . Wanneer we aan de voet van de heuvel staan zeggen we tegen elkaar “dit ziet er wel erg stijl uit” . Toch gaan we proberen met de auto boven te komen. Het eerste stuk gaat redelijk maar dan word het nog steiler en vier meter voor de top staat de auto stil. Heel erg steil is het en we glijden een beetje terug op de losse stenen. Kor vertrouwd het niet en laat voorzichtig de rem een beetje los langzaam rolt hij iets naar achteren. Je gaat scheef zegt Bijke , ik kan er niets aan doen zegt Kor komt door de kuilen in de weg. Ik wil er uit zegt Bijke “:het hart klopt ons beide in de keel en we staan strak van de adrenaline “ . De auto glijdt uit zichzelf een beetje schuin naar beneden en komt in een kuil tot stilstand. De hartslag van kor is inmiddels 180 en het angstzweet breekt hem uit . Bijke staat inmiddels naast de auto en ziet als beste waar we moeten proberen langs te sturen om weer veilig beneden te komen. Heel langzaam krijgt kor met behulp van Bijke weer de auto op het juiste spoor en kan heel voorzichtig naar beneden rollen. Gelukkig staan we weer benden en kunnen opgelucht ademhalen . We beseffen ons dat dit heel anders had kunnen aflopen en spreken af om de volgende keer voorzichtiger te zijn en als er een zegt van nee doen we niet het dan ook niet te doen. Als we tegen zeven uur weer het park uitrijden begint het alweer te schemeren. Teleurgesteld dat we geen luipaard gezien hebben , maar o zo dankbaar dat we heelhuids dit hachelijke avontuur na kunnen vertellen. Na een lekkere maaltijd maar vroeg op bed want morgenvroeg gaan we wederom op luipaarden zoektocht.

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

5 Reacties

  1. Hannie:
    17 augustus 2019
    nee nog geen foto s wederom avontuurlijke vakantie mensen
    mams
  2. Hannie:
    17 augustus 2019
    nee gen foto s jammer wederom je ziet ontzettend veel maar die smalle weggetjes en diepe afgronden zal blij zijn dat jullie weer heelhuids terug zijn
    liefs mams
  3. Hannie:
    17 augustus 2019
    nee nog geen foto s
  4. Hannie:
    17 augustus 2019
    NIET FOTO S
  5. Peter Roffel:
    17 augustus 2019
    Jullie halen wel wat uit met die auto gelukkig allemaal goed gegaan vandaag , wens jullie nog een fijne vakantie toe en een goeie terug reis 👍👌☀️🌞😎🙋🏼‍♂️