Op safari

Dinsdag 24 januari 

Voor vandaag hebben we weer een wekker gezet want we hebben een mooi programma voor onszelf samengesteld. Na een stevig ontbijt in ons knusse huisje rijden we goed ingepakt naar Äkäslompolo een plaatsje 20 minuten rijden bij ons vandaan. Hier hebben we een sneeuwscooter Safari van ongeveer een kilometer of 40 geboekt. We zijn ruim op tijd om ons om te kleden want volgens de gids waren de kleren die we droegen niet warm genoeg. De gids was trouwens een Nederlandse man die hier al voor het elfde seizoen gids was. Hij was begrijpelijk genoeg helemaal verslaafd geraakt aan Finland , van de vriendelijke en gastvrije mensen en de ongerepte en beeldschone natuur. Nadat we goed waren ingepakt in een dikke winddichte overall en dito jas. Kregen we een bivakmuts, helm en wind dichte handschoenen, hiermee waren we goed beschermd tegen de kou, het was weliswaar niet echt koud voor de tijd van het jaar met -8 gr maar koud genoeg. Na een korte uitleg gingen we op pad en niet veel later reden we door het dennenbos. We scheuren als volleerde coureurs over de paden en genieten van de omgeving. We stoppen af en toe om wat foto’s van de omgeving te maken en bij een restaurant zien we wat rendieren liggen, helaas geen wilde want die zie je niet zo gemakkelijk, omdat ze mensen schuw zijn. De bedoeling is dat we de berg waar we gisteren nog aan het skiën waren nu met de sneeuwscooter gaan beklimmen. Na een korte uitleg van hoe en wat gaan we omhoog. Het gaat makkelijker dan Kor gedacht had , de machine trekt als een dolle en voor we het weten zijn we boven. Net als met het skiën waait het boven flink en is het er erg koud. Min 8 voelt hier aan als min 20. Na een warm drankje en een donut gaan we naar beneden, dit vindt Kor wat lastiger, de afgronden zijn erg diep en de paden erg smal. Gelukkig manoeuvreren we zonder ongelukken veilig naar beneden. Na nog een korte rit door het bos komen we weer op ons beginpunt uit. Dit is echt zo’n beleving die bij deze vakantie hoort . Van de Nederlandse gids Marcel krijgen we nog een tweetal tips, zieke en verzwakte rendieren worden verzorgd bij een rendieren herder in het dorp en daar vlakbij is een klein restaurant waar je lekker rendieren vlees kunt eten. Beide brengen we een bezoekje, wel een beetje raar dat je eerst rendieren gaat kijken om er vervolgens een op te gaan eten. Niet te veel bij nadenken want dat doen we normaal gesproken ook niet met koeien varkens en kippen. Na een heerlijke rendieren burger en Chili con rendier gaan we naar snow village een hotel alleen gemaakt van sneeuw en ijs. Ieder jaar wordt dit hotel opnieuw opgebouwd met ieder jaar een ander thema. Elke kamer word voorzien van een beeldhouwwerk van sneeuw en ijs. Dit jaar is het thema “ de toekomst” Het is er koud -5 graden dit moet natuurlijk anders zou de boel smelten. Alles is aanwezig kamers ( natuurlijk) een kerk een ice restaurant en een ice bar waar je glazen zelfs zijn gemaakt van ijs. Overal is het even koud en we zijn het eens , hier hoeven wij niet te slapen. Leuk om een keertje te zien maar het hotel straalt totaal geen warmte uit. Als we om half vijf weer naar huis rijden is het alweer donker. Er komt alweer een einde aan deze dag die weer fantastisch was. Als we thuis komen, zetten we de sauna nog even aan, heerlijk opwarmen. We zitten nog steeds vol van het middag eten en besluiten gewoon een broodje te nemen ipv warm eten. Als we nog even onze app checken waar het noorderlicht op voorspeld wordt blijkt dat de kans heel groot is vanavond. Om negen uur zitten we in de auto richting het meer, onderweg zegt Kor “het is er al, ik zie het” en inderdaad als we uitstappen zien we het gelijk. Laten we snel het meer oplopen zegt Kor, als we hier langs gaan zijn we er sneller. Het was geen wandelpad en dat hebben we geweten na drie meter staan we beide tot onze middel in de sneeuw. Snel ploeteren we verder door de sneeuw naar een verhard stuk. Als we uiteindelijk weer vaste grond onder de voeten hebben gaan we snel het meer op. Het is een prachtige voorstelling vanavond, nog mooier en helderder en breder dan gisteren. De foto’s lukken ook beter dan gisteren , als het na een uurtje weer begint af te zwakken gaan we zeer tevreden weer naar ons huisje. Wanneer we uit de auto stappen blijkt het noorderlicht ons nog een toegift te willen geven. De lucht kleurt prachtig groen tussen de bomen boven ons huisje . We proberen nog een paar zo mooi mogelijke foto’s te nemen. Kor komt op het heldere idee om iets verder het bos in te lopen en van daaruit de bomen en huisje te samen met de lucht vast te leggen. Hij moet hiervoor van het pad af en zakt na twee stappen tot zijn middel in de sneeuw. Na wat geploeter heeft hij eindelijk een mooie plek gevonden en hij schiet zijn plaatjes. De foto’s zijn prachtig het was gelukkig niet voor niets geweest om deze inspanning te leveren. Met een voldaan gevoel over deze mooie dag kruipen we niet veel later in ons warme bedje.