Woensdag 31 juli 2019

3 augustus 2019 - Pakwach, Oeganda

Vanochtend vroeg de wekker gezet, we gaan vandaag naar Murchions Falls NP. Om negen uur zijn we klaar met ontbijt en uitchecken . Gelijk vertrekken wij richting het park. We kiezen voor de route die ons gisteren afgeraden werd, deze route is een stuk korter en duurt volgens de navigatie ongeveer 1 uur terwijl de andere weg bijna 3.5 uur duurt. We zien wel of de weg begaanbaar is of niet we nemen gewoon de gok. Als we na 500 meter Massindi uitrijden is de weg al onverhard , hij is echter goed berijdbaar .

We rijden door een bergachtig landschap met veel groen, akkerbouw en een beetje veeteelt en hier en daar een paar bomen en bosjes. De weg is op het eerste gedeelte best breed, passeren kan moeiteloos, maar hoe verder we van Massindi af rijden des te smaller wordt de weg. Op een gegeven moment moeten we rechts afslaan, we zien dat de weg diepe sporen heeft en erg nat en modderig is. Niet verstandig als we niet vast willen komen te zitten, wie gaat ons er dan uithalen in niemandsland. We rijden door en nemen de volgende afslag, deze is stukken beter. We rijden nu met een grote boog er naar toe, maar dat hindert niet. Om half elf staan we bij de poort van het NP.

We kopen onze tickets en een kaart van het park en gaan eerst naar de top van de Waterfall.

Onderweg komen we nog wat bavianen tegen en twee grote vogels met dikke knobbels op hun snavels. Deze kant van het park zijn weinig dieren te spotten. Tegen 12.00 zijn we bij de waterfall. Hier komt al het water van de rivier die ongeveer 50 meter breed is, tesamen en wordt door een kloof van 5 meter geperst met een donderend geweld.

Droog blijven we niet, maar dat is niet erg. We waren al kletsnat van het zweet door de klim naar boven en dan weer naar beneden. Het is een prachtig gezicht, veel groen en de grote kloof waar het water door heen gaat.

Om half twee vervolgen we de weg naar de ferry, deze gaat om 16.00. Ruim op tijd zijn we er. Als we met het kleine pondje de overkant van de ongeveer 200 meter brede Nijl bereiken lopen er al een paar wilde zwijnen en bavianen  over de parkeerplaats . Dit beloofd veel goeds zeggen we tegen elkaar . We zien al meer wilde beesten als we in het zuidelijk deel van het park gezien hebben. We besluiten direct een route te gaan rijden om toch nog maar een paar wilde dieren te spotten. Nog geen 500 meter van de parkeerplaats was het meteen raak, een grote groep van zo’n 30 antilopen vlak langs de weg. Het is een grote groene savanne met hier en daar wat bosjes en palmbomen ook staan er her en der wat van die typisch Afrikaanse bomen  , het is prachtig . Overal waar we maar kijken zien we wild . Van kleine hertjes van zo’n 40 cm hoog tot de duizelingwekkend lange giraffes. Wilde zwijnen , herten met een lang smal hoofd , impala’s het ene naar het andere dier zien we voorbijkomen . Hoe heten ze allemaal ? nou dat weten we ook niet maar we zoeken het op.  Als we besluiten naar onze accommodatie te rijden zet bijke maps me aan, en rijden we dicht langs de Nijl. Daar spotten we zelfs nog twee gigantische olifanten met enorme slacht tanden. Een prachtig gezicht, twee grote kolossen die zich te goed doen aan wat ze maar lekker vinden. Complete takken worden behendig met hun slurf van struiken gerukt om ze vervolgens in hun bek te stoppen. We moeten ons haasten om op tijd bij de uitgang te geraken want het park sluit om zeven uur. We zijn dan wel met de auto maar kunnen niet echt snel,

 de wegen zijn slecht en onverhard en de maximum snelheid in het park is 40 km per uur. Gelukkig bereiken we tegen half zeven de poort van het park. Als we eenmaal buiten zijn gaan we eerst naar Pakwach hier willen we geld gaan pinnen en wat eten en drinken kopen voor de volgende dag. Als we aankomen is er eerst een slagboom en honderd meter verder een politie controle met gepantserde voertuigen waar bovenop machinegeweren gemonteerd zijn. Het ziet er uit als een oorlogsgebied, mensen die ons kwaad aankijken als we passeren , we voelen ons er niet prettig bij. We besluiten alleen wat boodschappen te halen en dan snel naar de accommodatie te gaan. Gelukkig zijn we het plaatsje snel weer uit, maar even buiten Pakwch worden we samen met een vrachtwagen aan de kant gezet door de politie. Als de agent naar ons toe loopt begint hij te lachen en vraagt ons waarom we stoppen. Het blijkt een misverstand het was alleen voor de vrachtwagen bedoeld. Na wat gepraat te hebben met de vriendelijke agent vervolgen wij onze weg. Volgens de navigatie was het nog ongeveer 10 km rijden en konden we nog net voor het donker arriveren . Als we er volgens de navigatie zijn is er niets zelfs geen afslag.Het word spannend want het is inmiddels donker . We rijden nog een paar kilometer verder maar raken steeds verder verwijderd van ons eindpunt en besluiten te keren. Kor gaat maar even vragen bij het enigste huis dat we tegen kwamen. De man legt hem uit dat het niet ver meer is en inderdaad 2 km verder is een afslag. Na 500 meter slechte weg komen we bij een lagere school waar de poort voor ons word geopend. Nog 1 kilometer over een zeer slechte en glibberige weg staan we voor de poort. Deze is dicht en er komt al snel een mannetje om hem te openen . Ook komen twee dames mee ze stellen zich voor als Rosi en Charity zij dragen onze rugzakken naar onze hut ( tent ) het is klein maar ziet er heel leuk uit. Rosi vraagt of het ok is dat we kip als avondeten nemen , wij vinden het prima. Er word ons een drie gangen maaltijd geserveerd en we vinden het heerlijk . We krijgen zo een goede eerste indruk van mama washindi logde . We gaan snel slapen want morgenvroeg willen we een Nijl cruise doen.

Foto’s