Husky Safari

Vrijdag 28 januari 

Vanochtend weer vroeg wakker want Bijke haar wekker ging om 7 uur. Het was zoals gewoonlijk in deze periode van het jaar nog nacht in Finland. Rustig wakker worden dus en goed stevig ontbijten. Er moet wel voldoende brandstof in want het is koud buiten, kouder als in het begin van deze week. Met maximum temperaturen die vandaag rond de -10 graden liggen. Gelukkig is het wel helemaal helder en is de mist van gisteren compleet verdwenen. We zagen een paar dagen geleden een eekhoorntje, rond ons huisje lopen en Bijke had gelijk het idee om een paar nootjes voor het beestje neer te leggen. En ja hoor drie dagen later had hij of zij het lef om er eentje te komen halen. Terwijl wij onze broodjes zaten te eten hadden we mooi zicht op de eekhoorn. Die zich tegoed deed aan de voor hem klaar gelegde noten.

We gaan vandaag een sleden toer met husky honden doen ,niet ver van ons vandaan. We komen om half een aan bij de kennel , het zijn er veel . De eigenaar bezit maar liefst 76 honden. De honden liggen al in de sneeuw op ons te wachten, allemaal per slede 5 of 6 honden. Ondanks dat er zoveel honden zijn is het er erg rustig, weinig geblaf. Na een korte instructie hoe je een slede bestuurd gaan we op weg. Het blijkt niet echt moeilijk want het gaat erg goed, of kor is een natuurtalent, dat kan natuurlijk ook. We razen door een waanzinnig mooie omgeving met besneeuwde vlaktes waar bomen afsteken tegen de blauwe lucht. We gaan best snel en de afstand tussen ons en de voorste slede is iedere keer zo ingelopen door onze honden. Onze slede heeft 6 honden, omdat we vrij groot en fors waren volgens de instructeur. Haha, dit is schijn, dikke laag kleding aan. Hierdoor moeten we een paar keer stoppen om van honden te wisselen. Met de bedoeling dat wij wat langzamer zouden gaan en de anderen wat sneller. Ipv van 6 honden, gaan we verder met 5. Echter dit leid niet tot het gewenste resultaat, want onze hondjes hebben er erg veel zin in, en lopen de achterstand met gemak in. We gaan over op een andere methode, 10 seconden wachten als de eerste slede vertrokken is, ook dit heeft geen resultaat. Binnen de kortste keren lopen de Huskies weer achter de voorganger, haha. De gids snapt er niks van. Hij is alleen op de slede met zes honden, hij zou in theorie veel sneller moeten gaan. Ik denk dat het door Kor zijn stuur mans kunsten komt testament met de hondjes. Halverwege stoppen we om bij een kampvuur wat worstjes te grillen en een lekker warme bessensap te drinken. We kunnen onze vragen stellen en alles wat we willen weten over de honden en de gids. Honden gaan pas mee als ze 14 maanden zijn en lopen dan in het midden. Als ze ongeveer 2 zijn weten de eigenaren of het “leidende “honden of volg honden zijn . De leidende honden komen dan vooraan te lopen en de volg honden achteraan met daartussen weer de honden die nog moeten leren. Het is een mooie en lange trip van 16 kilometer met prachtige landschappen over vlaktes en door bossen. Het tweede gedeelte van de trip wil Bijke graag de slede besturen en neemt Kor plaats op het zitje. Mooi mooi roept hij steeds en dat is het ook het is schitterend. Als we even weer een kleine pauze nemen wordt er weer van honden gewisseld, de gids loopt dan met de hond onder de arm naar de andere slede om een andere weer mee terug te nemen. Uiteindelijk komen we naar ons idee weer veel te snel weer terug bij de kennel. Hier kunnen we de husky’s bedanken voor hun inspanningen en nog even kletsen met de eigenaar en de gids. Ook mogen we nog even de twee pubs bewonderen die dit jaar zijn geboren. Het was een fantastische ervaring die we niet hadden willen missen, ondanks de kou die vandaag voor hun begrippen niet eens zo erg was. Want normaal is het hier beneden de -25 graden en nu maar -15. Zeer tevreden rijden we weer naar ons huisje terug. 

Als we thuis zijn is het inmiddels half zes, tijd om onze magen te vullen.

Na het eten gaan we nog even de sauna in en gaan we dobbelen daarna. Tegen elven kruipen we lekker onder de wol. Nagenietend van deze bijzondere dag vallen we in slaap.