Vrijdag 11 augustus 2023

We hebben vroeg de wekker gezet, 8 uur gaan de alarmbellen af. Snel opstaan en eten, dan kunnen we nog tot half 12 vissen. Om 12 uur moeten we van de camping zijn en niet veel later zitten we weer aan het water. Het weer is ineens omgeslagen de lucht is strak blauw en de wind een stuk minder dan gisteren.

Het is heerlijk bij het water en het uitzicht over het fjord is fantastisch. De steile rotswanden steken af tegen de blauwe lucht en het water wat gisteren nog grauw leek heeft ineens een blauwe kleur gekregen. Je merkt dat het weer beter is, er zijn nu speed en zeilboten op het water. Er neemt zelfs 1 een duik in de zee. Maar hoe mooi het ook is vis zien we niet.

Als we om half twaalf teruglopen, loopt er zowaar een hert voor ons met haar jong. Dit is pas het tweede hert dat we zien deze vakantie, raar in een land met zoveel natuur. Snel ruimen we alles op en lozen vuil water en vullen schoon water. Precies om twaalf uur rijden we van de camping af, op weg naar onze laatste plek in Noorwegen. Het is een parkeerplaats vlakbij Larvik, vanwaar onze boot naar Denemarken vertrekt.

Onderweg er naartoe doen we nog snel een paar boodschappen en kopen we nog wat vis spulletjes. Doordat we regelmatig vastzitten op de bodem verliezen we af en toe een blinker of pilker en onderlijnen. Als we aankomen is er plek voldoende, zetten de camper lekker in de zon. Naast de parkeerplaats is een groot wandelgebied langs het fjord.

Overal bij de fjorden zien we vakantieparken, maar dan niet zoals bij ons in Nederland, met 100 of meer dezelfde huisjes. Hier staan de huisjes op verschillende niveaus, er is gebouwd met het behoud van de natuur. De grote rotsen liggen in de tuinen, of er is omheen gebouwd. De huisjes zijn allemaal verschillend, qua vorm en kleur, waardoor het er erg leuk uit ziet. 

We pakken onze hengels en nemen een wandel route langs het fjord. We volgen de blauwe stippen weer. Het is klimmen en klauteren, omhoog, omlaag, uitkijken dat je niet uitglijdt of strompelde over boomwortels of dat de stenen goed vastliggen. Het is geen route voor mensen die slecht ter been zijn. Wij hebben al eerder zo,n route gehad, en dan ineens een invalide toilet, hoe dan. Dat lukt nooit!

Op een gegeven moment zien wij een mogelijkheid om te vissen, je moet je voorstellen dat het een heleboel grote rotsen zijn, die in het water zijn gegooid. Je kan niet altijd gelijk bepalen of je dicht bij de zee kan komen. Maar hier was dat wel het geval. Als we een paar keer de lijn erin hebben gegooid, begint hetzelfde verhaal zich af te spelen. We zitten weer regelmatig vast. Soms krijgen we het los, maar vaker niet vandaag. Geen vis en we zijn er klaar mee. Omdat we zien op de kaart, dat we nog even verder moeten klauteren, vervolgen we de bijna onmogelijke route.
 

Niet kort daarna zijn we weer bij de camper. Het is warm geworden en de verkleedpartij start opnieuw. Korte broek gaat aan, pakken de stoelen en gaan heerlijk genieten van de zon. Als we s,avonds in de camper zitten, zien we opnieuw 2 herten voor de camper langs lopen. We gaan niet te laat naar bed, slaap lekker allemaal.