Drake bay

Maandag 14 augustus. 

De wekker was overbodig, wakker geworden door de brulapen tegen vijf uur. Kor wilde even filmen, iig om het geluid vast te leggen en in de hoop ook nog 1 brulaap te kunnen filmen. We hebben ze niet gezien , na een kwartier waren ze klaar met lawaai schoppen en zijn we nog even terug gegaan naar bed. Om zes eruit, ontbijt gemaakt en uitgecheckt. We rijden naar de touroffice en hebben zin in de walvissentour. Binnengekomen krijgen we te horen dat het niet doorgaat, te hoge golven en daardoor te gevaarlijk om de zee op te gaan. We balen enorm, waarom nu !!
We besluiten om dan maar gelijk naar Sierpe te rijden en de boot daar te nemen naar Drake. We zien al gauw dat dat helemaal niet zo ver weg is, zijn we iig op tijd. Om negen uur zijn we er al en parkeren onze auto op een beveiligde plek. Het is immers niet onze auto. De boot gaat om 11.30, tijd genoeg om te schrijven. Ik lees altijd forums ter voorbereiding van de reis, daarin werd elke keer vermeld dat je gemiddeld 30 kilometer per uur rijd. Ja op de dirt roads is dat van toepassing, haal je nog niet eens. Maar de gewone weg kun je makkelijk 60 kilometer per uur halen. Om half twaalf  vertrekt de boot richting Drake Bay , een kleine boot met 15 personen aan boord . We varen eerst rustig langs de rivier en de kapitein wijst ons op een enorme krokodil, zodra iedereen hem gezien heeft en fotos heeft gemaakt gaat het gas open. We varen met grote snelheid over de rivier richting pacific ocean. De rivier word breder en breder, plotseling zien we de branding van de oceaan . De kapitein zegt dat we beter de cameras en andere electronica op kunnen ruimen en ons klaar moeten maken om de oceaan op te gaan. De golven zijn wel 4 meter hoog en het ziet er angstaanjagend uit. We proberen er door te komen, na acht pogingen lukt het eindelijk. We wachten op de andere 4 boten of zij er ook doorkomen, 3 hebben we gezien de vierde weten we nog steeds niet waar hij gebleven is. We begrijpen nu ook waarom de trip met de walvissen niet door is gegaan. Na een tijdje komen we aan in Drake bay  een rustig plaats met een hele slechte weg. Er staan een paar lokale bewoners ons op te wachten, ze vroegen waar we heen moesten . Naar Vista Drake Lodge zeiden we en ze wilden de eigenaar bellen om ons te halen, toen Kor vroeg of het ver was zeiden ze 150 meter naar links. Laat maar zitten zeiden we , dat stukje kunnen we wel lopen. Toen we voor de ingang stonden vlogen er luid krijsend twee vel rood , blauw en geel gekleurde papegaaien over. Emillio de vriendelijke eigenaar checkte ons in en vertelde wat er allemaal te beleven viel in Drake Bay . Omdat het nog vroeg was zijn we een stuk gaan wandelen, langs de kust was een mooie tracking route had Emillio ons verteld. En inderdaad het was een schitterende route over onverharde paden vol klim en klauter werk door het mooie   Regenwoud vlak langs de kust. We kwamen zo nu en dan een idyllisch strandje tegen, met mooie rotsformaties in zee en schuim over het strand hangende palmbomen. Plaatjes die zo op een ansichtkaart kunnen of in een film passen. Ook zagen we onder weg weer een aantal dieren zoals, krokodil , toekan , papegaaien , kapucijner aapjes en brulapen . Na ongeveer drie uur hiking , besluiten we terug te gaan. Op de terugweg zagen we Ko de boswachter ( we noemden hem zo omdat hij er zo uitzag ) naar boven staren. Toen wij ook naar boven keken zagen we onze eerste luiaard. Jammer dat hij ver weg was en er veel bladeren voor zaten. Toen we eenmaal terug waren in Drake , hebben we heerlijk warm gegeten in een klein restaurantje met uitzicht over de baai. Overal hoorde en zag je vogels .