San Miguel

2 augustus 2017 - San Miguel, Costa Rica

Woensdag 2 augustus,
Om 6 uur ging de wekker en pakten we onze rugzakken in. Het ontbijt hebben we maar overgeslagen , want daar missen we niets aan. We regelden een taxi naar het vliegveld en gingen gelijk inchecken. Dit ging gelukkig erg vlot, zodat we gelijk door de veiligheidscontrole en paspoortcontrole konden. We vonden het een beetje vreemd dat we onze schoenen uit moesten doen bij deze controle, maar ja toch maar gedaan. Er was zelfs nog tijd om een ontbijt te scoren. We trakteerden onszelf op een paar heerlijke donuts van donky donuts ( hadden we wel verdiend na het slechte ontbijt van gister ) . Na een korte vlucht landen we dan eindelijk in Costa Rica . In San Jose staat onze auto klaar. We dachten dat het vlakbij het vliegveld zou zijn en gingen op zoek, na een tijdje zoeken toch maar even aan een taxi chauffeur gevraagd. Het bleek vrij ver weg te zijn en we besloten daarom maar een taxi er naartoe te nemen. Het was er erg druk en toen we eindelijk aan de beurt waren bleek volgens de verhuurder dat we een te lage verzekering hadden afgesloten. We hadden al all risk plus geboekt, maar konden er beter maar een verzekering bij nemen die alles dekte! Hoezo !! Deze was slechts €444,50 . Dat hebben we niet gedaan en zijn toen met een dame langs de auto gegaan om alle krasjes en deukjes in kaart te brengen. Toen dat geregeld was gingen we op zoek naar onze eerste overnachting in San Miguel . Bijke had in Nederland al een wegenkaart gekocht en deze kwam goed van pas. Na goed bestuderen en een paar verkeerde afslagen zaten we op de juiste weg. Je moet goed opletten want de bewegwijzering is niet zo duidelijk als in Nederland. De wegen zijn over het algemeen vrij goed, maar er zijn er ook hele slechte bij dus goed blijven opletten voor onverwachte kuilen en gaten. Bij iedere school (en dat zijn er veel ) hebben ze drempels in de weg waar je u tegen zegt en daar is de maximum snelheid maar 25 km per uur. Ook is het oppassen geblazen waar de weg over een riviertje heen gaat daar is het vaak zo smal dat er maar 1 auto tegelijk langs kan. Verder vonden we het niet erg dat de maximum snelheid maar op 60 km per uur lag. Zo konden we ook nog wat van het prachtige landschap genieten. Toen we eindelijk in San Miguel aankwamen gelijk op zoek naar hotel los Galops . We konden het niet vinden, dus Kor maar even vragen in zijn beste Spaans . De man wees waar we naartoe moesten rijden. Het was een doodlopende straat waar nergens een bord met de hotelnaam stond. Kor maar weer vragen nu aan twee dames die voor hun huis zaten te kletsen. Bleek dat we er vlak voor stonden, maar geen bord of naam te zien. We moesten door een poort over een zeer slechte weg naar achter rijden daar stond een groot huis met een paar kleine huisjes erbij . We hebben het hele terrein afgezocht maar konden niemand vinden. We vonden het maar raar , je verwacht toch gasten dan ben je er toch? Wij maar weer terug naar de weg waar de dames nog steeds zaten . Maar weer gevraagd hoe of wat, ze zeiden dat de baas van het hotel in de kroeg zat onderaan de weg. Waar die was wisten we inmiddels we waren er al 3 x langs gekomen.  Toen we aankwamen werden we gelijk door een goed Engels sprekende jongeman begroet , hij verontschuldigde zich en zei ik had er moeten zijn . Hij had ons ook al 2 x voorbij zien komen. ( hij stelde zich voor als George ) We werden door zijn moeder naar onze kamer gebracht en zij vertrok weer. Het was een mooie ruime kamer met een warmwater douche waar het water boven in de douchekop verwarmd wordt door elektrische elementen . Er is een onverwarmd zwembad bij gevuld met kristal helder berg water. Jammer dat het water zo koud was. Ook was er een prachtig uitzicht over de vallei . Nadat we ons even hadden opgefrist zijn we terug gereden naar het restaurant van George. Daar hebben we heerlijk gegeten. Nog snel even naar de naastgelegen supermarkt om drinken te halen en dan snel naar de kamer om te slapen. Het was +_22.00 uur dat we sliepen. Om half 2 s'nachts ineens auto's en motoren naast onze kamer een man of tien kwamen er uit en een kabaal dat ze maakten schreeuwen , lachen , praten. De stereo installatie werd geïnstalleerd en de muziek ging op 10!! Kor van bed en erheen wat er wel niet de bedoeling was en of het niet wat zachter kon of nog beter of ze niet weg konden gaan. Gelukkig de stereo-installatie ging uit en een kwartier later waren ze weg. Konden we lekker verder slapen.
 

1 Reactie

  1. Fennie:
    7 augustus 2017
    Wat een stelleteje raren zo midden in de nacht ge lukkig gauw weer ver trokken nog lekker geslapen en morgen maar weer verder nou veel lief van jullie ouders