Kamperen !!

Zaterdag 30 juli. 
Op tijd op staan we gaan op overnight camping trip. We moeten om half 9 boven aan de weg staan bij het reisbureautje . Toen we aankwamen was er nog  niets . Zijn moeder die de winkel ernaast runde ging hem gelijk bellen en 10 min later stond er een trycicle om ons te halen. We konden echter niet gelijk vertrekken omdat het hevig regende en onweerde. Na een half uur toen het ergste voorbij was gingen we richting el nido. Daar aangekomen werden we naar een hotel gebracht waar allerlei mensen op tripjes stonden te wachten. Wij moesten samen met 2 chinezen naar nog een andere lokatie . Alleen deden deze jongens er wel heel lang over om alles op orde te maken. Uiteindelijk bleken ze ook nog niet bij ons op de boot te zitten. De trip was ondanks het slechte weer ,bewolkt en regen , prima. Ook hadden ze een geweldige lunch voor ons gemaakt met hele vissen , kip , krab , inktvis, speklapje , salades en rijst. Toen we bij onze 4 e stop aankwamen zei de gids, dit is onze laatste stop. Kor ging gelijk vragen " hoe bedoel je onze laatste stop? We gaan toch camperen ? Verontwaardigd werd er gereageerd , wat bedoel je zeiden ze. Alles uitgelegd en er werd gelijk gebeld. Zij wisten in iedergeval van niets en als we niets gezegd hadden, hadden ze ons zo weer mee genomen naar el nido. Ze wilden ons afzetten op het verlaten strand en er zou dan later een gids langs komen . Dit zagen we niet zitten , alleen op een eiland en dan maar hopen dat ze ons niet vergeten!! Toen bleek dat er op dit eiland nog 2 mannen waren met een boot en mobiel, toen durfde kor het wel aan. We werden gedropt en de mannen vroegen wat we kwamen doen. Een beetje vreemd toch, je zou op z'n minst verwachten dat ze rekening met ons hadden gehouden. Toen hij vroeg of we iets wilden, zei kor doe maar cola . Er was geen cola. Doe dan maar sprite zegt kor, hadden ze ook niet , op de vraag wat ze dan wel hadden was het antwoord alleen rum! Toen maar eens vragen wat we dan gingen eten wees hij naar een klein vuurtje waar een  pan rijst op stond te pruttelen. Dit meen je niet zegt Bijke is dat alles. We wilden ook wel even zien waar we danwel eventueel zouden gaan slapen. Alleen moesten we nog even wachten want het was inmiddels vreselijk hard gaan onweren. Toen het na een klein half uurtje wat rustiger werd kregen we onze tent te zien, een tweepersoons koepeltent zonder matras of deken. Oo zeggen we beide in koor dit is niet wat we verwacht hadden en als het zo hard blijft regenen mochten we in een hut gaan schuilen en daar dan eventueel verder slapen. Toen we gingen kijken in de hut/bouwval die er stond, moesten we uitkijken dat we niet in de omhoog stekende spijkers trapten. We kwamen in een leeg hok waar drie bedden stonden, nou bedden noem het lage tafels verder niets. Ja vlooien van een paar honden en een kat die er rondliepen . Een van de 2 mannen was in middels naar el nido gevaren om eten en cola te halen. Maar wij hadden genoeg gezien en wilden terug. Ze probeerden ons nog over te halen om te blijven, maar wij hadden genoeg gezien en wilden maar 1 ding zo snel mogelijk weg van dit eiland want het voelde niet goed. In een heel klein bootje werden we terug gevaren richting el nido. Dit moest voorzichtig gebeuren omdat er anders water in de boot zou komen. We moesten helemaal aan de zijkant van de baai uitstappen, omdat de kustwacht er patrouilleerde, en dit bootje was niet geschikt voor personen zei degene die ons terug gebracht had. Kapitein vind ik wel erg groot woord voor zo,n klein ienie mini bootje. We moesten met onze drie tassen door het water aan de wal zien te komen. Dit was best nog lastig we liepen eerst tot onze middel in het water met de tassen boven ons hoofd en dichter bij de kant kwamen stenen en die waren weer spekglad . Uiteindelijk waren we aan wal pffff. We gingen direct op zoek naar een trycicle die ons naar ons vertrekpunt bracht. Daar lagen immers nog onze rugzakken. Ook wilden we die vent die ons die reis had verkocht er op aan spreken dat hij ons niet geleverd had wat we hadden afgesproken. Hij was er natuurlijk niet maar zijn moeder wel. Zij heeft hem een paar keer gebeld maar iedere keer had hij het druk. Kor vond het mooi geweest en we gingen met de trycicle naar el nido om een slaapplaats te zoeken het was inmiddels al een uur of 8 . Bij het 2 e adres waar we vroegen of er een kamer was konden we een mooie kamer aan het strand krijgen. We zijn snel tussen de buien door een hapje gaan eten op het strand. Toen we terug waren begon het serieus hard te regenen en onweren. Het heeft de hele nacht gespookt met verschrikkelijk veel lichtflitsen en knallen zo hard dat de aarde beefde, echt niet leuk meer. Wat waren wij blij dat we een normaal dak boven ons hoofd hadden en in een normaal bed konden slapen, kamperen is niks voor ons blijkbaar!!