Kelimutu vulkaan

Zondag 12 August 

Kor is al vroeg wakker , om 4.30 uur om precies te zijn. Het is nog aarde donker en het regent nog steeds. Hij baalt dat het nog regent en gaat nog even terug naar bed. Als hij om half zes Bijke wakker maakt is het nog steeds bewolkt en sputtert het nog wat. Wij wachten tot half zeven met ontbijt, igelukkig is het wel droog geworden inmiddels. Ook beginnen er een paar blauwe stukjes lucht zichtbaar te worden . De hotel eigenaar wil ons wel naar de Kelimutu brengen en als wij die gezien hebben naar Moni rijden. O zeggen wij maar het is bewolkt dus er valt niet veel te zien als de top van de vulkaan in de wolken zit. Maar het wordt beter zegt hij , straks kan het zomaar helder zijn. Dat klinkt goed zeggen wij en vragen wat voor prijs hij vraagt voor transport naar Kelimutu en naar Riung. 1.7 miljoen rupia. Nou zeggen wij dat gaan wij echt niet betalen, dat is veel teveel. Zijn vriend die er ook bij zit wil het wel voor een miljoen doen, maar ook dat vinden wij te veel. Na een tijdje onderhandelen komen we op 700000  roepia uit, minder als de helft van wat wij eerst zouden moeten betalen . Het is inmiddels helemaal helder geworden , de groene heuvels steken vel áf tegen de strak blauwe hemel . Om half negen vertrekken wij richting Kelimutu . Vanaf Moni is het 13 kilometer klimmen langs smalle wegen, met om de paar honderd meter een haarspeldbocht. Er wordt aan de weg gewerkt om deze breder te maken , maar het is nog niet klaar. Door de wegwerkzaamheden en de regen is er allemaal troep op de weg gekomen . Gelukkig is onze chauffeur voorzichtig en zet ons veilig boven af. Het is zondag jammergenoeg voor ons want dan is de entree duurder, i.p.v.125000 roepia betalen wij 225000 roepia . Waarom dat is weet niemand , ja het is Zondag dan is het duurder?. Vanaf de parkeerplaats is het ongeveer 30 minuten omhoog lopen naar de eerste twee meeren . De Kelimutu is een slapende vulkaan met drie kraters die gevuld zijn met water, waardoor meren zijn ontstaan. Deze meren veranderen soms afzonderlijk van kleur, door invloed van de vulkanische activiteiten en het zuurstof gehalte en mineralen.  Soms zijn ze blauw soms roze of rood ligt groen of donker groen of zelfs zwart. Ze kunnen dus alle kleuren hebben, wij zijn heel benieuwd welke kleuren wij te zien krijgen vandaag. Eenmaal boven worden wij verrast door de meren een is heel ligt groen en de ander heeft meer iets van azuur blauw . Prachtig is het ronde meren met stijle rotswanden van zo'n honderdvijftig meter hoog. Er is een afgebakend gebied waar je kunt kijken , maar als je even buiten de omheining bent kun je verder omhoog . Er staan al mensen om er nog mooiere foto's nemen, wij besluiten dit ook te gaan doen . Het is inderdaad nog mooier vanaf deze plek en als wij net klaar zijn met onze film en foto sessie beginnen ze te schreeuwen van beneden. Wij begrijpen de boodschap en gaan weer naar beneden. Gelukkig hebben wij mooie foto's kunnen nemen, nu nog even naar het hoogste punt. Na nog eens een kwartier klimmen komen wij aan op het hoogst punt van de Kelimutu en ook gelijk het hoogste punt van heel Indonesië . Hier hebben wij uitzicht over al de drie de meren . Het derde meer heeft weer een andere kleur en is donkergroen tot zwart groen van kleur. Een tijdje staan wij met open mond te kijken naar dit bijzondere Panorama wat nergens anders ter wereld is. Wij zijn geluksvogels vinden we, ten eerste dat wij dit mogen zien en meemaken en ook omdat het ineens heel mooi weer geworden is. Als wij terug zijn bij de auto staat ons chauffeurtje al op ons te wachten . Nu volgt nog een lange auto rit naar Riung van ongeveer zeven uur, het is nog geen 200 km maar omdat het steeds berg op en berg af gaat is het tempo niet hoog. Wij vinden dat niet erg , want dan kunnen we mooi naar het steeds wisselende landschap kijken. Door de bergen met diepe begroeide dalen en mooie vergezichten , rijstvelden , stijle bergwanden met hier en daar een waterval . Om een uur of een komen we bij blue stone Beach aan . Hier stoppen waarschijnlijk alle chauffeurs want het is er gezellig druk. Er staat een restaurant dus wij gaan hier lekker even lunchen, na een lekker bordje garnalen gaan wij even op het strand kijken. Het is een lava strand en dus zwart van kleur , het hel blauwe water komt met krachtige golven op het strand terecht en neemt blauw gekleurde stenen met zich mee. Vandaar dat ze dit strand het blue stone Beach genoemd hebben. Wij gaan weer verder rijden en na nog een tijdje door de bergen gereden te hebben word het ineens minder heuvelig. Ook lijkt het minder groen en begint het een beetje dor te worden, alsof er in geen maanden regen is gevallen. Opeens stopt de auto en stapt de chauffeur uit lekke band. Kor gaat ook even kijken en zegt niet raar dat deze band lek gaat het canvas komt er al door. Ook de ander achterband is net zo slecht. Een paar kilometer verder laat hij de versleten band plakken en gebruikt hem weer als reserve wiel. Tijdens de banden wissel komt er een man aangefietst met voorop een soort kar. Hij verkocht gebakken kip in pikante Chili saus. Bijke vond dit uiterst grappig en ging op de fiets zitten, zette de bamboe punthoed op en begon te toeteren . Heel komisch om te zien en iedereen moest lachen. Kor moest het eten natuurlijk even proeven en stopte het stukje kip met Chili saus in zijn mond. Het was erg scherp maar redelijk te eten. Hee zegt Bijke het is half rauw spuug het uit! Te laat had het al doorgeslikt , straks ben je aan de schijterij en word je ziek. Ach zegt Kor zal wel meevallen de mensen hier eten het ook. Als we weer verder gaan wordt de weg nog slechter en op een gegeven moment is er geen asfalt meer en rijden wij over een zandweg. Grote stofwolken waaien op en ze kunnen ons van verre zien aankomen. Ineens komen wij uit bij een rivier , maar er is geen brug. Ojee zegt Kor wij kunnen niet verder er is hier een rivier, maar ons chauffeurtje stuurt behendig de auto door de rivier. Hij zegt dat dit een kortere weg is en dat hij anders een heel stuk  moest omrijden. Opeens is er weer asfalt, nauw ja , meer grote gaten en dikke stenen op de weg dan asfalt. Niet veel later is het weer raak, nu is de andere achterband aan de beurt . Kor had al tegen de chauffeur gezegd dat hij niet al te goed meer was en dat het canvas al zichtbaar was. Blijkbaar rijden ze hier door met de banden tot alle rubber verdwenen is, bij ons zou hij niet door de APK komen in ieder geval. Gelukkig zijn we zonder verdere gebreken in riung aangekomen. Wij hadden niets geboekt en hopen dat er ruimte zou zijn in Nirvana bungalows, maar helaas deze was helemaal vol. Onze chauffeur ging een aantal mensen bellen, hij woonde zelf ook in deze plaats en kon ons wel helpen aan een slaapplaats. We komen uit bij Pondok een leuk complex naast de generator die het hele stadje van stroom voorziet. Er is hier geen internet en telefoneren gaat de ene keer wel en de andere keer niet. Hadden wij gister nog een kamer van lik me de ...... nu een mooie kamer in drie gedeeltes , eerst een kamer met bankstel ,stoelen ,tv (waarom weten wij niet er is immers geen ontvangst) dan een grote slaapkamer en dan nog douche met wc. Als wij ons geïnstalleerd hebben en nog even met de eigenaar gepraat over eventueel een andere kamer morgen gaan we een hapje eten . Eigenlijk hoopten wij weer veel vis aan te treffen op de menukaart maar helaas dat viel tegen. Toch smaakte het eten zoals bijna overal in Indonesië fantastisch . Het was in middels negen uur en wij waren bekaf ,na deze lange maar o zo mooie dag . Daarom maar snel naar bed en morgen de boel verkennen .